Fotoğraf: Ralph Gibson
İlk kez liseye giderken bir dergide rastladığım ve hep çok sevdiğim, hayalkırıklığını, yalın, ıssız, karanlık bir dille anlatan yunan şair Yannis Ritsos'un şiiri;
İŞİYLE BAŞBAŞA
Bütün gece, çılgın gibi, acımadan mahmuzlayarak sağrısını
dörtnala sürdü atını. Bekliyorlar diyordu; kuşkusuz
işi aceleydi. Gün doğarken vardığında,
kimseler beklemiyordu, bekleyen kimse yoktu. Dört bir
yanına baktı-
kapılar sürgülü, evler ıpıssız, herkes uykudaydı.
Yanı başında atının solumasını duydu-
ağzı köpük içinde, kaburgaları ezik, sağrısı soyulmuş.
Atının boynuna sarılıp ağlamaya başladı.
Hayvanın iri, karanlık, ölüme yakın gözleri
uzak, yağmur yağan bir ülkede, yapayalnız iki kuleydi
YANNIS RITSOS
0 yorum:
Yorum Gönder